Çok yorgunum Arkadaşım Şiiri - Ali Borabey

Çok yorgunum arkadaşım çok
Sen bunu benden ilk defa duyuyorsun.
Duyduğun halde öylece diklip duruyorsun
Belli ki sen benden daha çok yorgunsun.

Seni kim yordu arkadaşım ?
Değer bilmeyen insanlar mı ?
Dost görünen iki yüzlüler mi ?
Seviyor gibi yapanlar mı ?

Çok yoruldum arkadaşım çok
Uykuyla geçmeyecek türden bir yorguluk
Dinlediğin halde hiç cevap vermiyorsun.
Belli ki konuşamayacak kadar yorgunsun.

Seni kim yordu arkadaşım ?
Anlattıklarına önem vermeyenler mi ?
Hayallerinle dalga geçenler mi ?
Seni görmezden gelenler mi ?

Çok yorgunum arkadaşım çok
Ayakta duracak halim yok, dokunsan düşerim
Ben düşecem diyorum sen el atmıyorsun
Zaten sende düşer gibi duruyorsun

Seni kim düşürmeye çalışıyor arkadaşım ?
Bitmeyen dertlerin mi ?
İyileşmeyen yaraların mı ?
Yerinde olmak isteyenler mi ?

Çok yorgunum arkadaşım çok
Sahipsiz bırakılmış kimsesiz biriyim artık
Yalnızım diyorum yoldaş olmuyorsun
Seninde kimin kimsen yok anlaşılan

Seni kim sahipsiz bıraktı arkadaşım ?
Kötü gününü görenler mi?
Yıkıldığını fark edenler mi ?
Var olduğu halde yok olanlar mı ?

Çok yorgunum arkadaşım çok
Ölünce geçer gibi geliyor tüm yorgunluğum
Ölüm diyorum benim için hiç üzülmüyorsun
Belliki sen de duygularını kaybettin

Kim çaldı arkadaşım duygularını ?
Hiç kıyamadıkların mı ?
Üstüne titrediklerin mi ?
Yoksa Karşılıksız sevgiler mi ?

Ben gidiyorum arkadaşım
Sen bu yazdıklarımı bir sor kendine
Tüm sorduklarıma sende evet dedinse
Sen de yorgunsun arkadaşım
Umarım toparlanır gelirsin kendine