Çok Yorgunum Anne Şiiri - Süleyman Kaya

Habibem…!
Aaahh!
az vaktim olsa
olsa da bol bol Kur’an okuyup dualar etsem
mezarında yeşeren gülleri çiçekleri yeşillikleri
kendi elimle
tek tek
damla damla
incinmeden
incitmeden
yormadan
yorulmadan
bir sulayabilsem
sana büyük özür borçluyum
Anne!
sana karşı mahcubum
yalnız şunu unutma ki
Veysel’in yürüdüğü yolu takip ediyorum
aynen yürüyorum
baldır/ayaklar çıplak da olsa yürüyeceğiz
dikenin batışına alışkınıdır ayaklarımız
Anne!
bana verdiğin emaneti teslime gidiyorum
meraklanma sana hemen/elbet dönerim….
Aahh…
ne kadar yorgun olduğumu bir bilen olsa
ama sen?
sen bilirdin
sen beni,ben de seni tanırdım
ikimiz birer sadık dosttuk
taaa ki!
ta ki vedalaşıp ayrılışına kadar
Annê!
ve yalnızlık
yalnız bıraktın gittin
Aziz annem
biricik Annem…
bana verdiğin emaneti teslime
teslim olmaya
hala yol yürüyorum
bana “Oğul,bu halka hizmet et,hizmetkar ol!
Halka Hizmet Hakka Hizmettir! “
demedin mi
Anne!
anacığım!
sana büyük Özrüm var!
hala hizmeti tam layıkıyla yerine getiremedim
geciktim,
ama hala “ Durmak yok, Yola devam! ”diyorum
ta ki sana,
O’na kavuşana dek
benim için tek hedeftir
rahat uyu (Tenzile) Anacığım!
sana hala borcumu ödeyemedim
büyük Özrüm var!
Mescid-İ Aksa da
Aksa da
kanımın son damlası aksa
Yorgunluğumu giderip
Dinlenmektir niyetim
Sana,O’na olan borcumu
Ancak öderim
senden Özür Dilerim
Anne!

………
…………
…………..

28.04.2014