Cok Yorgunum Şiiri - Hüseyin Arslan 3

Ҫok Yorgunum

Bildiğin gibi değil!
Ҫok yorgunum!
Öyle analtılacak gibi de değil
Bu durum!
Ҫok yorgunum!
Az konuşuyorum
Hiҫ soru sormuyorum!
Ҫok dinliyorum ve ҫok hüzünleniyorum!
Ya hiҫ gülemiyorum, ya da öyle geҫiştiriyorum
Ҫok yorgunum!
Hislerim yorgun, bedenim yorgun, yüreğim yorgun!
Hem de ҫok yorgun!
Bulutların da ötesinde kendime bir yer arıyorum!
Belki bu acı geҫer sanıyorum …
Ne arkama, ne de önüme bakıyorum!
Öyle gelişigüzel yol arıyorum!
Ya hiҫ uyumuyor, ya da ukumda seni sayıklıyorum!
Bir an değil, her an sana muhtaҫlık duyuyorum!
Duş ya da, banyo yapınca geҫmeyen acılarla yoğruluyorum!
Ne sabahları kuş cıvıltıları, nede doğan güneşe aldırmıyorum!
Sereserpe kırlarda ҫimenlere uzanmıyorum!
Sadece sensizliğin acısıyla inleyip ağlıyorum!
Hala senin yokluğuna inanamıyorum,
Arada bir yorgunluktan dalsamda
Eskisi gibi derin uykulara dalamıyorum!
Hep bir tedirginlik ve endişe var, sen gittiğin günden beri iҫimde
Kaldığımız yerden zorlanıyorum hayata devam etmeye …
Yağmurdan da kaҫmıyorum, doluya yakalanmamak iҫin
Sol yanımı dersen ağır bir hasar iҫinde
Ҫıkamıyorum artık bir adımda bütün merdivenleri;
Öyle sanıyorum ki,
Yaşadığım yaşam ölüm gibi!
Gelse de sana götürse rüzgarın beni!
Biliyorsun biliyorsun seni nasıl sevdiğimi!
Bildiğin gibi değil; ҫok yorgunum şimdi!
Ҫok yorgunum!