Çok yanlızım Şiiri - Veli Can

Çok yalnızım karanlıkta kayboldum
bulamadım yolumu yüreğimden tut sana
düşüyorum hasretinin tam ortasına
canım yandı belki geçer gözyaşlarımla
çok karanlık korkuyorum
kokun yok odamda.
Ağır geliyor yalnızlık tam şuram da
Hadi ver elini ver bana.
Benden çok uzaklardasın geliyorum sana
Elimi koydum kırılan koynuma ordasın hala
Ayağım kaydı düşüyorum uçurumdan
Sakın inanma olanlar hep yalan.
Üşüyence; titreyerek kapının önüne gider ve gidişinle bana bıraktığın en son şeyi, alırdım elime Sarılırdım sımsıkı, hani yüzüme bakarak öfkeyle fırlattığın kazağı
Gittiğin günden beri açmamıştım camı kokun kaçar diye
Silmemiştim aynaları el izin kaybolur diye
Gittiğin günden beri açık kalmıştı kapım dönersin diye
Gelmedin gelemedin belki de.
Artık ben sana geliyorum uzandım bulutlara, kokunu içime çekiyorum doya doya
Korkma ve sakın üzülme üşümüyorum artık odamda
kazağın kalmıştı gittiğin günden bana…