Çok yakın... Şiiri - Ozan Nuri Ceyhan

Renk nasıl atıyor ölüm deyince
Tüyler tiken olur ölü görünce
Sanki kurtulacak uzak durunca
…Çok uzak sanılır ama çok yakın.

Giden büyük göçün sürüsündeyiz
Kendimize kalsa berisindeyiz
Belki ilk gidenin gerisindeyiz
…Dönüşü olmayan sonsuz bir akın.

Sıra senin dense ne yapacaksın
İmkân olsa koşup saklanacaksın
Kurtuluş yok nereye kaçacaksın
…Gerçek göz önünde çevrene bakın.

Ezelden yazılmış harfi silinmez
Nerde nasıl gelir bulur bilinmez
Çok istersen istemekle ölünmez
…Bir şey sormaya var mı bir hakkın.

Ölmek haktır bir vuslata eriştir
Son canlıya kadar süren yarıştır
Fazlaca korkmayın hakka varıştır
…Her canlı yemidir bu büyük çarkın.

Vakit tamam o şerbetten içiştir
Dünya hamallığı şeklen bitiştir
Mahşer denen hakikate geçiştir
…Doğrudur diyorsan niye bu korkun.

Aslında ölmek uykuya dalıştır
Her nefesin sermayeden çalıştır
Zil çalmak üzere kendin alıştır
…Ceyhan’ı dinlersen yakından yakın.

İst/2011