Çok vardı hiç kaldı Şiiri - Osman Onuktav

ÇOK VARDI HİÇ KALDI!

Sımsıkı tek vücuttuk parçalandık dağıldık
Ne dillerde ikrar var, ne özde yürek kaldı
Yıllardır ona buna, gönül verdik sağıldık
Ne suda yüzen bir sal, ne de bir kürek kaldı

Gün be gün halimize, gülecekken ağladık
Bir damla gözyaşına eşlik edip çağladık
Milli dini ne varsa siyasete bağladık
Ne çatıda bir saçak, nede bir direk kaldı

Baş eğik eller bağlı, diz olmuş iki büklüm
Hak hukuk arayanlar görüyor dünden zulüm
İçimiz de mutsuzluk sessizce sürer hüküm
Ne yaşama umut var, nede bir erek kaldı

Hor gördüler milleti ne sağ kaldı ne solu
Ücretli kölelere yaptılar kapı kolu
Tefrikalar topluca şeytandan kapmış rolu
Ne süzmeye süzgeç var, nede bir elek kaldı

Bu nasıl bir dümendir bu nasıl bir yönetim
Samurlar bent örerken kurbağa tutar ritim
Ondan olan öz evlat olmayan öksüz yetim
Ne millette çörek var, nede bir börek kaldı
Ne yaşama umut var, nede bir erek kaldı

Osman Onuktav
Kafkasi

17/10/021