Çok uzun zaman içinde yapraklar şatosundan geçtim
Yapraklar yosunun içinde yavaş yavaş sararıyordu
Ve uzakta deniz kabukluarı ümitsizce denizdeki kayaya tırmanıyordu
Hatıran ya da daha doğrusu körpe varlığın aynı yerdeydi
Şeffaf varlığın ve benimki
Hiçbir şey değişmemişti ama şakaklarım ve gözlerimle aynı zamanda her şey eskimişti
Sevmiyor musunuz bu ortak yeri ? Bana bırakın bana bırakın bu çok nadir alaycı memnuniyeti
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta