Çok uzun zaman içinde yapraklar şatosundan geçtim
Yapraklar yosunun içinde yavaş yavaş sararıyordu
Ve uzakta deniz kabukluarı ümitsizce denizdeki kayaya tırmanıyordu
Hatıran ya da daha doğrusu körpe varlığın aynı yerdeydi
Şeffaf varlığın ve benimki
Hiçbir şey değişmemişti ama şakaklarım ve gözlerimle aynı zamanda her şey eskimişti
Sevmiyor musunuz bu ortak yeri ? Bana bırakın bana bırakın bu çok nadir alaycı memnuniyeti
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta