Kimi hayata kimi acı güne zorlanır
Kimi de düşündükçe içi daim korlanır
Evlat büyüdükçe de ana, baba horlanır
Düşme evlat eline derde çatar kalırsın
Keyif sürer evladın hastalığın dizilir
İçin kor gibi yanar buna ciğer süzülür
Bir yandan da dostların bu haline üzülür
Bir evladın yüzünden hasta yatar kalırsın
Yazık size ey Hasret düştün bu vaziyete
Rağbet seçilmez sen de düştüğün meziyete
O haylaz evladından börülmüşsün eziyete
Hastasın bülbül gibi uçmaz öter kalırsın
Çok üzgnüz Hasret'im bu görülen haline
Güvreçin bile konmaz o eğilmiş dalına
Artık güvenme durmaz denizdeki salına
Hasretin de kedere yalnız katar kalırsın
Teslimiyet bayrağın kaldırmışsın derdine
Ona doğru yürürsün bir bakmadan ardına
Bu sevda değil doğrul için böyle yadı ne
Ancak onun nafine kazanç yeter kalırsın
Tutul yaşam ipine umutlu ol yarına
Sağlığına odaklan belki için arına
Hayattan elin yüzme kal sarına, sarına
Yoksa da bir kenere seni atar kalırsın
Vefa borcumuz vardır sana nasıl öderiz
Ne etsekte ödenmez sen gitsen ne ederiz
Erbil'e hizmetini kaldıkça hepten deriz
Tarihlere mevsimsiz güller biter kalırsın
Sen bir kalesin "Hüsam" bedenin de çok engin
Şairlikte ustasın bulmuşsun yolun dengin
Şiirde horyatlarda fikirlerde en zengin
Çalışmanla gözlere sivri batar kalırsın
30.01.2023
Erbil Yazılan gün
Kayıt Tarihi : 30.1.2023 14:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!