Çok üzgünüm, çok üzgünüm.

seni bulabileceğim şehirler arıyorum
ay ışığında, dünkü gülüşlerin arkasında
yanımda olduğunu farketmediğim için
çok üzgünüm, çok üzgünüm...

bilsen yanımda olduğun o günü
seni uzaktan seyrederken bana bakışını
sabah rüzgarında uyanışımı
ve arkasından sırtıma elini koyarken
hiç farketmemişim seni
çok üzgünüm, çok üzgünüm.

dağların önünde duran o ağaçların
yapraklarına konan kuşların cıvıltılarında
yaşamakta zorlandığım o gün sen yanımda olurken
senin yanıbaşımda oturduğunu hiç farketmemişim
çok üzgünüm, çok üzgünüm.

o gün beni duyan var mı diye
gece yarısında düşünürken
nerden bilirdim ki sabah ezanından sonra
ziyaretime geleceğini
ve beni hiç hazırlıksız yakalayacağını
nerden bilirdim ki beni yalnız bırakmadığını
seni farkedemediğim için o gün
çok üzgünüm, çok üzgünüm.