Çok Üzgünüm Şiiri - Erdal Ceyhan

Üzüldüm. Kolum kanadım kırıldı işte
Yaşasam neye yarar, ölüp gitsem neye
Her şey bitmiş gibi, o kadar bitkinim
Sanki bağlamışlar gibi bir kuzunun gözlerini
Sonra yatırmışlar gibi toprağa umarsız
Kesiliyor elim, ayağım öylece kalmışım
Sanki yağan yağmurlar durdu
Sanki birisi gelip sırtımdan vurdu
Öylesine melul ve mahzun ikindilerde
Eve gitsem mi çaresizliğinde biten
Bütün zamanı acımadan yiyip tüketen
Zavallı, zavallı parmaklarımı titreten
Beni vurdular, hem de en sevdiğim
Kalbimden vurdu vicdansız, sessiz
Kaldırıp attı sanki boş bir şeker çuvalı
Her yanımı acı kesti, ben bittim
Ne söylemek gerekirse siz söyleyin
Gözlerimden gözyaşları durmaz akışır.
Dostun bıçağı girdi bir daha çıkmaz
Bana artık altımdaki kara toprak yakışır