Umutlarım bir bir terk etmişti beni
Kış güneşinin önündeki kar tanesi gibi
Yüreğimde hissettim hüznünü
Ve ben kendime yenik düştüm özür dilerim..
Sana sırtımı dönüp gittiğim için binlerce özür dilerim.
Benim dünyamda masallardır en büyük sevgiler,
Şimdi parmaklarım arasındaki bir kalem
Adını özür koyduğum gözyaşlarım düşüyor tenime
Kalemim ellerimde ezilmemek için zor tutuyor kendini
Tüm güveni kırdım özür dilerim.
Ama tut ne olur ellerimden
Götür beni insanlardan uzağa,
Hapset güvenine,
Sevdim seni, iyiliğini, masumiyetini
Tıpkı bir idam mahkumunun yaşamayı istemesi gibi sevdim..
anladım gidişin arkada bıraktığı enkazı
Çok kızgınım kendime
Seni yıprattığım her saniye için binlerce özür dilerim.
Sol yanım sızlıyor
Bu sana yaptığım aptallık yüzünden
Son dönemlerde çok aciz kaldım
Bir şeyleri söylemek için ya çok geç, ya da erken kaldım.
Binlerce kez özür dilerim..
Kırılan Güvenimin parçalarını toplayamam sandım..
Kayıt Tarihi : 15.10.2020 20:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!