Çok uzakta kalmış Şiiri - Navruz Kaplan

Ne yapmam gerekirdi şaşırdım burda
Yanlızlık başıma beladır yenemem ki
Vurgun yedim sanki iyi olamam ben
İlacı yok burda çok uzaklarda kalmış

Sarıldım yastığa hergün ad koydum
Bana ayıt demem ben koydum adı
Ne cevap vereceyim kalbime sorun
İlaçlar gelecek uzaklardan özeldir

Takfim yaprakları bitti gün sayıyorum
El deyil benim yavurularım bu akşam
Öpüp koklarsam kalmaz hastalık bende
Oğlumu görsem kızım köşede beklese

Ben hasırete çektim açım ben sevgiye
Sarıldığım zaman o insanlar baş tacım
Babanız bekliyor yolunuza gül dökmüş
Size ben kurban olurum siz gülün yeter