Çok Uzaklarda Şiiri - Turan Gökmenoğlu

Şimdi yüreğim çok uzaklarda
Doğduğum yerde olmak isterim
Bir bulut gibi süzülüp buradan
Annemin avuçlarına dokunmak isterim

Babamın mezarı kar altındadır
Sinecan’la Kabalı arasında bir yerde
Yolun kenarında bir çeşme
Kitabesine soy adım kazılıdır

Meşe palamutları dökülür eteğine
Ulu ağaçların gölgesi vurur
Bebeklik anılarım düşer aklıma
Küçük ablamla oynarız bahçede
Güllü halam yumurta pişirir kahvaltıda
O gördüğüm kadınların en güzelidir
Babamın hayalini saklar gülümsemesi
Akrabalarım bir bir aklıma gelir

Şimdi oralarda oynaşır çocuklar
Çoğunun kanı benimki gibidir
Topları kaçışır mezarlıklara
Çocuk yüreklerine korku serpilir

Sevdiklerim unuttu beni
Çoğunu sarmış dünya işleri
Hasretime pırangalar vız gelir
Her karış toprağı içimi alevletir

Şimdi kale burçlarına tırmansam Sinop’un
Bir yanağım Gerze’ye baksa
Diğerine Ayancık dokunsa usulca
Yüreğim çırpınsa şelalelerde
Erfelek Erfelek damlasam yere
Boyabat içime tuğla dokusa
Türkeli’nde insem kumsala
Güzelkent’te bir yudum su içsem
Durağan dolsa ciğerlerime
Saraydüzü’nde açsam gönlümün sarayını
Dikmen’de huzuru bulsam
Ben artık orada olsam...

Turan Gökmenoğlu
Göztepe, 26 Ekim 2006