Çok uzak bir zamana aittik.
Oysa ellerimiz daha yeni tanışmıştı.Tenin tenime alışmaya çalışıyordu...Çok kolay olmuştu aşk.
toz pembe hayaller görmek istemiyorduk...
Düşünmeden olmuyordu...En güzel aşkı yaşıyorduk.
Biteceğini biliyorduk.
Bir şeyler vardı içimizde zamana karşı yarışıyorduk.
Herşeyin tükeneceğine inanmıyorduk, Bir şeyler kalacaktı biryerlede(kalbimizmydi) çelişkisi içindeydik...Biz aşı bu zamanda yaşamıyorduk.oysa yeni anlıyor insan acıların kaldığına...Çok uzak bir yerlerden yazıyorum kalemim bile artık ağır geliyor.
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta