Çok üşüyorum bu şehirde
Her yer soğuk, kurak, donuk
İnsanlar donmuş, nefesleri soğuk
Çok az soluk var, o da soğuk
Üşüdükçe siyah örtüler seriyorlar üstüme
Güneşi saklayan, üşüten örtüler, üstüste
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yorumunuz için çok teşekkür ederim..
güzel bir yalnızlık şiiri olmuş tepriklerimle
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta