Çok üşürdüm Şiiri - Ali Kamil

Yüreğim üşürdü zembereği kırık saatlerin belirsiz zamanlarında
Ben seni düşünürdüm
Başka mevsimlerin sağanak yağmurlarında
Zemberinin sert tipilerinin altında
Başka diyarların sıcaklarında
Ben üşür, çok üşürdüm nefesinin hayalinde ısınırdım

Çocukların uyuduğu saatlerde düşlerimi kaybederdim
Kabusların tensel dokunuşlarında
Düşlerimi asardım gün doğumlarına
Şehrin ıslak sisli sokaklarında
Bir sigara yakardım
Nikotin kokan dumanımda
Ben üşür, çok üşürdüm nefesinin hayalinde ısınırdım

Dalgalar hıçkırıklarımı boğardı denize karşı
Varlığına muhtaçken hasretken bir an bile görmeye seni
Ben çok üşürdüm,ben üşürdüm martılar ağlaşırdı
Gemiler limana yanaşır,kabarırdı deniz, saklanırken martılar
Ben sahil boyunca yürür, gitmeyi düşünürdüm
Acemi aşık gibi kıyına düşerdi yolum
Ben üşür, çok üşürdüm nefesinin hayalinde ısınırdım

Tanıdık bir ses beklerdim, duyamazdım
Yollara vururdum kendimi karanlıklar büyürdü içimde
Her yan duvar olurdu önümde, ben hüzünlenirdim
Adımlarım soluk soluğa seni arardı yollarda
Tiz bir çığlık duyma umuduyla
Mevsimler birbirine gebe doğururken birbirini
Her günüme kar yağardı
Ben üşür, çok üşürdüm nefesinin hayalinde ısınırdım