Çok şükür Şiiri - Âşık Enver Gürkani

Hiç kimseye ihtiyacım kalmadı
Eserlerim kitap oldu çok şükür
Gece gündüz klavyenin üstünde
Parmaklarım bitap oldu çok şükür

Bu da oldu benim tatlı bir anım
Bundan daha başka yoktu imkânım
Hem çocuklar evde okur hem hanım
Fakir hanem mektep oldu çok şükür

Derleyip toplayıp vurmazdım yafta
Üst üste yığılır kalırdı rafta
Gidip el atmazdın belki bir hafta
Şimdi hepsi hitap oldu çok şükür

Kimi destekledi kimisi yerdi
Kimisi de böyle olur mu derdi
Azmim ve gayretim göğsünü gerdi
Tüm cehalet step oldu çok şükür

Gürkani’nin bitiverdi sorunu
Dedesiyle guru duysun torunu
Kendi çabam ellerimin ürünü
Karanlığa mehtap oldu çok şükür

Âşık Gürkani