Çok şey yaşamadık belki

çok şey yaşamadık belki
yokluk fakirlikten başka
dostluklarımız
çay demi koyu
sevgimiz
tandır ekmeği gibi
sıcak ve bereketliydi
gaz lanbasının etrafında
toplanıp radyodan arkası
yarını dinlerdik bazen
anam bir hikaye anlatırdı
bir yatakta üç kişi yatardık
koyun koyuna yatar
aynı kaba kaşık salardık
bir birimizin elbisesini
giyip saçlarımızı tarardık
tezek sobasının fırnına
patates atıp pişirirdik
tandıra ayaklarımızı salayıp
kıtlama şekerle çay içerdik
buz üstünde kızak kayıp
aşık oynardık
düşenin ellinden tutip
kaldırırdık
ve birgün her şey değişti
sayğı sevği çok uzak diyarlara
göç etti
bençilik başladı insanlarda
herkes gününü kurtarmanın peşinde
komşuluk öldü
düğünlerimiz sesiz kaldı
cenazelerimise ağitsız
esir olduk internete telefona
adamlık insanlık
gerilerde kaldı
çokmu yaşlandık ne
geçmişe özlemle bakıyorum