Çok Şey Öğrettin Hayat Şiiri - Ayten Özgün

ÇOK ŞEY ÖĞRETTİN HAYAT

Acılardan sızlayan ,yüreğimi
nasıl susturacağı'mı,
Ağlarken gülmeyi,Küsken küsmemeyi,
Şiirler bıçak olup,bedenimi
keserken derinden ,inlemeden,
Acıdan zevk almayı öğretti.

Dalgalara bıraktım kendimi,
yorgun bedenimi,vurdu sevgilerimi kıyıya,
Oradan oraya kayalara çarpa çarpa,
paramparça etti bedenimi.
Lal oldu dilim,kulaklarım sağır,
Çekiyorum sensiz bil'ki kahır,
bu yürek sana hafif,bana ise ağır geldi.
Artık taşıyamayacağımı anladım ,
Zorda olsa sevda yüküm,
Hafifletmeyi öğrendim.

Bir tebessüm dudaklarımızda,acıyla kvrılmış,
Pişman olmamızmıydı ? Acaba,
Pişmanlıklarla dolu hayatımıza yazık değil'mi.?
Mutluluk sandığımız ,mutsuzluklara,
Gözlerim uykulara geç
Gelerin hazza bürünmüş örtücü sessizliğinde,
Ömrüm mutluluğa aç,sana hasret,
Sıcaklığında uyumayı,
ateşinde yanarken sönmeyi,
Ve senin yokluğunda,var olmayı öğrendim ..

Ayten Özgün