hayatımdaki ilk ünlemden son ünleme kadar silip yeniden yazmak herşeyi çok farklı yaşamak isterdim ağlamak isterdim gözyaşlarımın içime içime, değil de ikimizi anlatan satırlara silmekten çok yaşartan avuçlara damlamasını altından çok üstünü çizdiğim satırları üzeri karalanmış sevdaları ağlatmasını isterdim yada herşeyi akışına bırakabilmek seni tek bir şiire sığdırabilmek isterdim ama sen benim noktası olmayan şiirimsin.....
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta