Çok Şey Fark Eder (kıssa)

ÇOK ŞEY FARK EDER (kıssa)

Bir gün sabaha karşı kumsalda gezen adam,
Oldukça kaygılanmış gariplik sezen adam.

Okyanus kenarında sessizce yürüyormuş,
Denizyıldızları hep karaya vuruyormuş.

Daha da yaklaşınca bir çocuğu fark etmiş,
İyice meraklanıp, çocuğun yanına gitmiş.

Denizyıldızlarını tek tek topluyormuş,
Onları birer, birer denize atıyormuş.

Adam gitmiş çocuğun yanına varıp durmuş,
"Bunları neden geri atarsın?" Diye sormuş.

Çocuk demiş adama: "Bak güneş yükselecek,
Bunlar kumda kalırsa, hepsi birden ölecek!"

Adam epey şaşırmış demiş sahil çok uzun,
Boşuna hüzün çalar, kalbindeki kopuzun!

Burada binlerce var, nasıl başa çıkarsın?
Biraz sonra yorulur, bu işten de bıkarsın!

Toptan çare olmazsa, çaban neye yeter ki?
Hepsi kurtulamazsa; ölsün ne fark eder ki?

Çocuk yerden bir tane denizyıldızı alıp,
Onu da okyanusun serin sularına salıp:

“Bunu görüyor musun? Ona kötü son bitti!
Benim değil, DENİZYILDIZI için fark etti.”

Pir-î Fâni ne olur, deme asla fark etmez;
Can, cananın bulur yine onu terk etmez.

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
26.02.2021 – İSTANBUL