Çok Sevmiştim Şiiri - Barut Can

----Çok Sevmiştim ---

Hüznüm gene dağlardan da büyük

Bir ölüm sesizliği kaplamış gönlümün uçsuz bucaksız ovalarını

Baharlarım dönüşmüş bir kara kışa…

Sevgimin sıcağıyla büyüyen fulyaları ayaz vurmuş

Halime bakıp bükmüşler boyunlarını

Mis kokularından eser kalmamış , renkleri solmuş

Bakmaya doyamadığım gözleri hırs bürümüş ,kin bürümüş

Hani şuracıkta ölsem , derin bir ohh çekecekler sanki

Adına şiirler besteler yaptığım yar, gördüm ki bana el olmuş

Kar eder mi artık seviyorum demek , kazanmak için kaybedilen yılları

Yumuşar mıydı bilmem taş kalbin, bilseydin ki yıllardır sana aşık olduğumu

Şimdi umudunu yitirmiş halde kaçırdığım aşk trenine ardından yaşlı gözlerle mi bakayım ?

Söyle yoksa adını haykırarak kafama mı sıkayım …

Yıllardır beklediğim vuslata bu kadar yaklaşmışken

Umursamaz tavırlarına eyvallah deyip bağrıma gene taş mı basayım

Ne ara bu kadar değiştin sen ?

Yıllar nelerini aldı sevgi dolu yüreğinden de böyle acımasız oldun

Düşmanlarım, senden çok uzaklarda çöl sıcaklarında geçen yıllarım bile güç yetirememişken ,

Bitirememişken içimde büyüyen sevgine

Sen bu sevgime aldırmadan , gözlerimin yaşına bakmadan

Kör hançerini dayayıp boğazıma nefesimi kesmek mi dilersin ?

Olsun be vefasız yar , öyle olsun ,çekinme ölümümde elinden olsun

Eğer ferahlayacaksa , eğer yumuşayacaksa katılaşmış yüreğin

Bu akacak kan , sevginle yıllardır yaşamaya çalışan can feda olsun …

Olurda bir gün anlarsan hatanı , sakın üzülme yar

Ne bu dünyada ne de ahirette senden davacı değilim

Sen beni sevmiyor olsan da ben seni çook ,ama çok sevmiştim …

08.05.2020-BaRuT