Annem!
Çok sevmelerin kadınıydı…
Menekşeleri, zambakları,
Yüzlerdeki gülümsemeyi,
Denizdeki maviyi,
Gökyüzündeki bulutu,
Bir bebeğin uykusunu,
Minik kuzuların koşuşunu,
Sofraların mutluluğunu,
Beni, bizi, herkesi,
Doğan, gelen her şeyi…
Kayıt Tarihi : 12.2.2024 16:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!