Çok Sevmek Yetmiyor Bazen

Sevmek, bazen her şey gibi görünür insana. Her zorluğu aşabilecek, her yarayı sarabilecek bir güç. Ama gerçek şu ki, çok sevmek bile bazen yetmez. Çünkü sevgi tek başına bir hikâye yazamaz. Karşılık bulmadığında, çırpınıp duran bir sessizlikten ibaret kalır.

O kadar çok sevdim ki… Öyle derin, öyle sonsuz. Ama tüm sevgime rağmen, yetersiz kaldım. Ellerimle uzattığım mutluluğu bir türlü tutamadı. Gözlerimle vaat ettiğim huzuru bir türlü göremedi. Çünkü bazen sevgi, tek başına bir çare değildir.

Sevgi emek ister, güven ister, en çok da anlayış ister. Ama eğer sevdiğin kişi seninle aynı yolu yürümek istemiyorsa, ne kadar çok seversen sev, bir noktada yorulursun. Çünkü sevgi, iki yüreğin aynı anda çarpmasıyla anlam kazanır. Tek taraflı sevgi, bir boşlukta yankılanır sadece.

Çok sevmek yetmiyor bazen. Ama bu, sevginin değersiz olduğu anlamına gelmez. Sadece, sevginin bir sınırı olduğunu hatırlatır. Ve belki de en zor olanı budur: Sevdiğin halde vazgeçmek zorunda kalmak. Çünkü bilirsin, sevgin yetmiyorsa, daha fazlasını hak ediyorsundur.

Evet, çok sevmek yetmiyor bazen. Ama bu, sevmekten vazgeçmek için bir neden olmamalı. Belki de bir gün, sevgiyi hak eden bir kalpte yankılanır o hislerin. Kim bilir?