ben hiç yaşamamış gibi ölmeliyim
dudağınla gamzen arasında yaşarmış gibi;
bir gülüşünle ölmeliyim güzelim...
tabutumu üsküdar’dan denize atmalı
ayakların,
kullanılmış mektuplar gibi ateşe atmalı
beyaz ellerin cesedimi
ne yazık;
ben yine daha az sevemem seni;
o zaman bir gece atlayıp
giremezsin yine rüyalarıma...
sanki kumar masasında kaybetmişim gibi,
kayıpların en güzelini, gözlerini...
Kayıt Tarihi : 17.8.2006 21:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!