Gökyüzünde uçar mavi hüzünler
Ne o, yoksa göç mü var?
Boşuna aramayın bir zamanlar yanımdaydı
Kemanlar çalmaz olmuş, şarkılar aynı makamda
Muhabbetler bitmiş kafesteki iki sevgilinin
Yalnızlığı dinliyor kuşlar
İçimde dert olur bu susuşlar
Son olmuş çılgınca sevişler
Sevdalanan öpüşler
Gördün mü gönlüm elini uzatsan yanındaydı
Kirpiği kirpiğinde, dudağı dudağında
Şimdi sabahlar soğuk
Nerde özlenen ateşli dokunuşlar
Çok sevme yüreğim
Gider… Sen anarsın
Özlenir oldun iyice
Sızlatma
Sen bilirsin
Nasıl özlenirsin
Yapraklar yeşilden sarıya dönmeden gel
Özlemden ölmeden gel
Günçiçeğine, ateş böceğine seni sormadan gel
Çok sevme yüreğim
Sonra gelmez… Böyle yanarsın.
1978
Perinur OlgunKayıt Tarihi : 3.10.2012 17:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan öyküleri;büyük altüst oluşların diliyle.
Şiirin katlanma gücüyle.
Serbestte güzel bir uğraş olarak değerlendirmek olası.
Kutluyorum.
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (1)