Gülerken içten bir kahkahayla
Gözlerinden akan her damla yaşıyla
İndiğim hislerin dibinde
Yüreğinin inceliğini çok sevdim
Kesmişken hayattan tüm umudumu
Bir başıma yaşıyorken çaresiz oluşumu
Sende yeniden doğuşumu sevdim
Kimselere açamazken kendimi
Hep içime atarken derdimi
Sende unutup acıları kederi
Yaralarıma merhem oluşunu sevdim
Kendim bile farketmezken değerimi
Her seferinde prensler gibi hissettirişini,
Yerlere göklere benliğimin sığdıramayışını sevdim
Ayrı şehirlerde aynı gökyüzüne bakmayı
İki kalp bir olunca her engeli aşmayı
Tek beden,tek yürek kocaman bir aşkı
Sen ben değil,biz olmayı çok sevdim
Boncuk boncuk bakan kömür gözlerini,
Mis kokan sımsıcak tenini,
Seni sen yapan ayrıntıları çok sevdim
Kayıt Tarihi : 20.9.2020 15:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!