Çok Sevdim Şiiri - Mercan Eryüksel

Ben seni çok sevdim yarim
Bakışını sevdim ürkek bir ceylan misali
Bazen kahverengi bazen ela gözlerinle süzüşünü sevdim beni
Gözlerindeki parıltıyı sevdim

Ben seni çok sevdim yarim
Anlatışını sevdim bütün içtenliğinle
Utangaç bazen de bir suçlu gibi ifade etmeni sevdim kendini
Herkesten farklı oluşunu sevdim

Ben seni çok sevdim yarim
Aramayışını sevdim buna deli olduğumu bildiğin halde
En öfkeli olduğum hallerde bile sakinleştirebilmeni sevdim beni
Sesini duyduğumda öfkelerimin,hırçınlıklarımın,huysuzluklarımın
birden sona erivermesini sevdim

ben seni çok sevdim yarim
beni gıcık etmelerini sevdim bütün muzipliğinle
en çok da gülüşünü sevdim
ne güzel gülerdin öyle
sen güldükçe kalbim kelebekleşirdi
yüreğim hafiflerdi
bu beden yüreğime öyle ağır gelirdi ki
kuş olup kanatlanıp uçmak isterdim ağırlığından kurtulmak için

meğer ben seni ne çok sevmişim yarim
bunu hayatımdan gidince anladım
göz yaşlarımla seni uğurlayınca anladım
arkandan baka kalıp gitme diyemediğim zaman anladım
bir korkak gibi kaçarken benden
geriye dönüp hüzünlü gözlerle bakınca anladım
o hüzün neydi bilmiyorum
pişmanlık mıydı,beni sevdiğin için miydi
yoksa bana acıdığın için miydi
bilmiyorum
hiçbir şey anlatmamıştın ki nasıl bileyim
her neyse yarim
nasıl olsa seni unutacağım günlerde gelecek
o günler gelene dek bende seni sevmeye devam edeceğim