Şimdi yıldızlar kadar uzağım kendime ama her yer gürültülü, her yer kalabalık.
Heybetli ugultular yükseliyor kalabalıktan.Yine bir gece ve yine ben benleyim ve bunca gürültü bunca insanın içinde kendimi ıssız ve yalnız hissediyorum. İçimdeki uçsuz bucaksız boşluk, yalnızlık ve bitmek tükenmek bilmeyen duygu yogunluğu öyle hırpaladıki beni.
Yıllardır kendimi sürgüne gönderip, kendime ne kadar çok uzakta kaldım. Hemde bile bile isteye isteye.
Tıpkı bir fare gibi ruhumu kemiren yaşanmamışlık duygusundan kurtulmaya çalışıp, her seferinde daha çok takılıp kaldım bu aglara.
