Çok özleyeceğim Şiiri - Levent Karakaş

Çok Özleyeceğim
Alışkınım ben ağlamaya kimbilir?
Belki de hoşuma gidiyor acı çekmek
Gülmek benim neyime diyorum kendi kendime.
Sana senin gibi güzele yaraşır gülmek
Gönül işte hep böyle ister hep
Bilirsin, güzel siirler acılardan doğar
Gözlerin öyle güzel ki
Her baktığımda yüreğime işliyorsun
Sıcacık içten bakışlarında alev gibi yakarak
Yüreğime akıyorsun birden..
Acıların bile en güzeli bu olsa gerek
Uzatıp elimi güzel gözlerini avuclarıma almak istedim
Varsın yansın kanasın gözlerinin ateşinden
Hem yüreğim, hem avuclarım
Şimdi yüreğine girebilsem usulca sessizce
Uzanıp saçlarına dokunmanın tadı
Gözlerimi kapadım hayal olsa da
iliğime kadar nefesimi çektim içime
Ne zaman iki gözüne baksam
Beni benden alıyor ne zaman seni düşünsem
Aklım baştan oluyor
Ahh bir uzanabilsem sana
Şaiir olup şiir yazsam sayfa,sayfa
Sana ulaşmayı öyle çok isterimki
Ben yine de güzel gözlüm yine de
Birkaç cümle ile sana ulaşmanın tadını yaşadım
Sen, sen denizler kadar yüce
Gökyüzü kadar ulaşılmazsın
Unutma be BİRİCİĞİM, unutma
Seni çok;
Çok ama çok
Ama çok özleyeceğim...