Bu gece yine yeşil gözlerin
geldi aklıma babam.
Yine uykusuzluğun eşiğindeyim.
Kendi kendime de konuşur oldum artık.
Neden diye sorma sorma be babam .
İkimiz de biliyoruz işte nedenlerini.
Aramıza dağlar yollar girdi diyorum.
Sonra da bir tek biz değildikki diyorum.
Avutuyorum kendimi babam.
En acıtan yanıda nedir biliyor musun
Beni bırakıp giderken.
Yeşil gözlerini göremedim ya babam
çok zoruma gidiyor.
Haberini aldım ağırlaşmışsın.
Ama ne yapsam da yetişemedim babam.
Son kez bakamadım yeşil gözlerine.
Babam deyip sesimi duyuramadım
Şu an son halin geldi gözümün önüne
Yüzün Buğday sarısı.
Gözlerinde birer damla yaş vardı.
Ellerini tuttum.
Artık dünya ile bağlantını kesmiştin.
Buz kesmiş ellerinden
anladım canım babam.
Artık tamamen ayrılık vakti geldi çattı.
Omuzlar üstünde ağır bedenin.
Salına salına gittin beni bırakıp.
Geride gözyaşlarıyla bıraktığın
(oğlun)kızın kaldı.
Kayıt Tarihi : 21.3.2021 17:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!