Çok yorgunum baba
Omzuna dayayıp başımı
Saçlarımı öpen nefesini özledim
Kahverengi bakan gözlerinden
Yüreğime dolan sevgini özledim
Korkma, hayat beni yenemedi
Ayakta durmak için çok savaştım
Senin küçük kızın başardı baba
Öğrettiğin gibi yaşadım
Sevdiğin gibi sevdim
Dün gece çok düşündüm
Dostluğunu, sohbetlerimizi
Tarihi bana nasıl sevdirdiğini
Nereden sevdim o zalim kadını
Söylerken sen o muhteşem sesinle
İlk kadehimi birlikte kaldırışımızı
İlk dansımı seninle ettiğimi
Hayat sensiz çok renksiz baba
Avucunun içini öpmeyi
Kokunu, sığındığım gölgeni
Telefonumda hala kayıtlı numaranı
Arayıp, sesini duymayı
Ah, çok özledim sana baba demeyi
Kayıt Tarihi : 16.9.2023 15:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!