Çok özledim seni Şiiri - A. Yüksel Şanlıer

Neyler gönlüm, ah vah çeker dururum,
Hazan görmüş, yaprak gibi kururum,
Aşk dert verdi, neden gönül severken,
Herkes mutlu, bense mutsuz dururum.

Niye sevdim, neden gönül verdim ben,
Solup durdum, hicran ile yaşarken ben,
Ve dert buldum, gülen yüzlerim soldu,
Aşk bumudur, söyle dertli gönlüm sen.

Aşkı buldum, bir bahar akşamında,
Koncam dedim sevdim gönül yolunda,
Gezdim tozdum, hayallerle gün be gün,
Meğer boşmuş, hüsrana uğrattın sen.

Onca zaman, dert verdi kahpe kader,
Neden bilmem, aşk denen oldu heder,
Gönlüm üzgün, şu kader kıskacında,
Derdim çoktur, ah bu ne biçim kader.

Ey sevdiğim, bazen gel yokla beni,
Bolca, bolca, şaka yap güldür beni,
Derdim pek çok, çare yokken derdime,
Gel çare ol, çok, çok özledim seni.

Yüksel Şanlı er
27 Mayıs 2010-05-27