Çok özledim gülmeyi
nasıl da neşeyle
kahkahalar atardım
baba mın sırtında
sonra yuvarlardı beni yerlerde
gıdıklardı
o gülmelere o kadar hasretim ki
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla