Çok özledim baba Şiiri - Ünal Ulaş

Ünal Ulaş
63

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Çok özledim baba

Köydeyken bana yaptığın tahta arabayı
O saf köylü kılığınla
Kafandaki şapkayı
Pürümüz lambasını lehimlerini
Yorgun ve sinirli geldiğin gece vardiyalarını
Beni sokakta dizlerimin üzerinde oynarken
Delirip sırtımda kırdığın kalası
Yeni aldığın ayakkablarımı çamurladığım için
Beni bir donla bırakıp
Elektrik kablosuyla dövmeni
Ben bunları bile özledim baba
Seni çok özledim
Gözümün önünde incir ağacından düşmeni
Cebinden yürüttüğüm gıcır beşlikleri
El beyi olupta biz beyi olmamanı
Grevlerde lokavtlarda
Beni atarlar işten diyen
Çaresiz bakan gözlerini
Millet vergi kaçırırken
Aldığın televizyona
Büyük bir gururla yapıştırdığın bandrolü
Hatta televizyona yaptırdığın kilitli örtüyü
Senin o amansız hastalığını
Önce beddualarını
Sonra o içten dualarını
Sana kan bulmak için koşuşturmalarımı
Ayaklarını ovmalarımı
Seni güldürerek yedirdiğim yemekleri
Senin taklidini yapmayı
Çok özledim baba
Ben seni çok özledim
İş yerimi bir günlüğüne sana bırakıp
Ailemle bir kez pikniğe gittiğim için
Eşşek kadar adam olmuşken
Senden dayak yemeği
Ama yinede beni sevmeni
Seni sevmeyi çok özledim baba
Senin saçını sakalını traş etmeyi
İyi veya kötü herşeyini
Seni çok özledim baba
Çok muhtacım sana dualarına
Yanımda olamıycaksın biliyorum baba
o zaman sen al beni yanına

Ünal Ulaş
Kayıt Tarihi : 8.12.2006 20:23:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


dürüst çilekeş adam gibi adamdı hiç birimiz onun gibi olamadık doğruları yanlışlarını sildi süpürdü babamdı allah rahmet eylesin

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Gül Ata
    Gül Ata

    HEP ÖZLENENE

    Sen acılar içinde kıvranırkan beni düşünmüştün
    Son nefesini verirken ‘gülüme iyi bakın’ demiştin
    Ne yazık ki benim ellerim kollarım bağlı şimdilerde
    Hayata tutunmaya çabalıyorum yalnız başıma, sensiz

    Sen vedalaşırken yaşamla yanında olamamaktan
    Sana erişememenin, sana doyamamanın, seni özlemenin
    Travmaları kalın bir zincir gibi ruhuma dolanmış
    Daima taşıdığım, hep taşıyacağım.....

    ‘Beni de yanına al!’ diye bağırmak,
    Haykırmak boğazım yırtılırcasına
    Sensizlikte
    Sessizliği artık yaşayamayacağım...

    ‘Ne olur kurtar beni, al yanına...
    Baba...babacığım....' ........sadece gül....... 1985

    Cevap Yaz
  • Rüstem Ahmet Gözübüyük
    Rüstem Ahmet Gözübüyük

    tebrikler şair

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (2)

Ünal Ulaş