Çok Özledim Anne Şiiri - Mustafa Türk 3

Sensizliğin koynunda,
Kaç pranga eskittim.
Yokluğunun ıztırabını,
Yüreğime hapsettim.
Zihnime kazınmış en son gözlerin,
Aklımdan çıkmıyor ettiğin sözlerin.

Sığamıyorum hiç bir yere,
Attım kendimi, yerlere
Aldırmadan soğuk esen yellere
Uzanmıyor ellerim, uzatılan ellere.

Karışıyor gözyaşım göklerin ağıdına;
Göklerde sessiz çığlıklarım
yankılanıyor,
Issız sokaklarda yalnızım
Kalabalıklardan eş yok sesime
Saçlarımı okşadığın dizlerin de
Gizli gizli ağladığım saatlerde.

Sırrıma bulamadım denk,
Geceler boyu kalbimin sahibinden başka.
El açıp medet umdum,
Gelen ilahi sese uydum.
Teselli vermedi eğlenceler de
Lügatlarda yok ezberlettiğin nağme

Dışarısı gibi insanlar da soğuk
Kaldırım taşları yünden yastık
Isıtmıyor artık sokulduğum kaç yürek
Çok özledim sarılmayı boynuna,
Beni de al, topraktan koynuna!
8 Aralık 2021/ Ayrancı