Çok özledim… Şiiri - Oktay Çekal

Çok özledim…

Özlüyorum…
Zamirim cümlemdeki,
Limanım, sığınağım,
Emeğim, hasadım,
Dayanağım…
İçimdeki eksiğim,
Mabedim, her şeyim.

Seni, öyle özledim ki;
Toprağın, suya özlemi gibi,
Kurağın, yağmura açlığı gibi,
Gecenin, aya teslimi gibi,
Açlık gibi özledim…

Seni, öyle bekledim ki;
Ömrün sonu, beklediği gibi,
Seni, öyle istedim ki;
Bir mahkûmun, son isteği…

Hasretin, en derin çukurunda,
Bir girdap gibi sensizlik,
Geçmeyen zamanın, esiri gibi,
Her anımda örselendim.

Seni, öle aradım ki;
o, dumanlı dağlarda,
Görünmezlik, takıldı ayağıma,
Bulamadım…
Ve seni çok özledim…

Oktay ÇEKAL
03.09.2011-04.32