Çok özledim çocukları bayramda
Yok ki burda bırakmıyor ağladım
İfadem alınmış onunkuda alınsın
Ölünce af etmem gelmesin boşa
Sabah akşam çocuklarla yatarım
Çıkmıyor aklımdan onunku nasıl
Yazık olmuş insanlıklar yok olmuş
Anna kadar babalarda çok çekti
Yazdım bura ayrılanlar düşmanmı
Olmadı olmuyor mutluluk yok ki
Ölmesimi gerek yaşamak zormu
Gülmeye hasiretim ağlamam artık
Navruz ne güldükü ağladım her gün
Dur diyen yok burda ağlatan uzak
Çocuklar yeşildir okuyanus sanki
Doyulmaz sevgiye adı onun çocuktur
Kayıt Tarihi : 27.11.2009 13:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
ÇOCUKLAR İÇİN NE YAPMAM Kİ? ? ? ? ?
![Navruz Kaplan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/27/cok-ozledim-65.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!