Oturduğum koltuğu
Televizyon seyretmeyi
Kavganızı, neşenizi
İnanın ki çok özledim
Bacanaklara gitmeyi
Çocuklara bir şey vermeyi
Pelin’i öpüp, sevmeyi
İnanın ki çok özledim.
Güzel kızımın nazını
Alçak gönüllü Tezcanımı
Eşimi, dostumu arkadaşımı
İnanın ki, çok özledim.
Lahananın kokusunu
Güvercini, serçeleri
Soluk dikenli gülleri
İnanın ki çok özledim.
Kadın budu köftenizi
Kahvenizi, çayınızı
Musluktan akan suyunuzu
İnanın ki çok özledim
Kayıp giden yastığımı
Yere düşen yorganımı
Teki kırık dambılımı
İnanın ki çok özledim.
Mersin,1993
Kayıt Tarihi : 22.6.2004 12:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!