Çok mu Uzak, Çok mu Zor

Kaldırdım başımı semaya doğru
Bulutlar tarifsiz bir hengâmede
Sanki darılmışlar
Öyle kaçışıyorlar ki oraya buraya
Dönmüşler sırtlarını Ay’a
Ne idi dertleri bir çözebilsem
Belki hani derman olurum babından merakım

Sonra, sonra mı sonra utandım kendimden
Gülümsemeye çalıştım zoraki
Dedim kel merhem misali
Merhemin varsa sür kendi başına
Benimkisi bir umut bir sevdâ
Hani olur yâ
Kaderimle kaderleri kesişirse bir yerlerde
Yoksa bana bir şeyler mi anlatmaya çalışıyorlar
Hani o bilmediğim diyarlardan
İsteyip de gidemediğim
Geçmişten geleceğe
Arzulayıp da bilemediğim ne varsa
Ezelden ebede
Kim bilir?

Yoksa ülkemin üstüne, üstüne böyle kara, kara
Sırnaşmalarınız nedendir?
Ay’la kavgalarının nedeni bumudur?
Deyin hele atide de böyle mi olacaksınız?
Ülkemin üstünde kararıp kalacaksınız
Siz ey kara bulutlar nedir derdiniz?

Hele çekilin önünden Hilâlimin
Ana sütümden ve Kanımdan helâlimin
Çekilin ki bir görsün
Göğsünde Şeref olduğu Sancağını Hilâlim
Nedendir böyle mahzun

Dağılın artık dağılın üstümden ki
Ecdadımın kemikleri sızlamasın
Anaların gül yüreği cızlamasın

Yoksa hoyrat ellerin günahına mı bu yanışlar
Söyleyin, söyleyin Allah aşkına
Çok mu uzak, çok mu zor
Bu derin uykudan uyanışlar

29 / 11 / 2007