Yoklugunda yanan gönlüm tüm benligimi sardı,kül etti beni
unutturdu içimdeki acı hayatımdaki beni seven herkesi
bu muydu seni bu kadar çok sevmenin bedeli
ellerle gününü gün ettin de bana çok mu gördün mutlulugu?
Sen gittikten sonra hiç üzerime aydınlık bir güneş dogmadı
seni sevdi bu yürek yerine başkasını koymadı
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta