Bu kadar zormuydu imkansizmiydi beni mutlu etmek çok şey mi istedim biraz tebessüm biraz emek verdiğin bir parça ekmek onuda mı çok gördün bana, gönül sarayımi ayaklarina altına serdim üstüne basıp gectinde gık demedim kapısı açık kalbime dönüp bakmadın istediğim bir eywallahin vardı onuda mı çok gördün bana , şimdi arada bir hayat hikayemi bilenler nasıl ayaktasın nasıl bukadar güçlüsün diye soruyor bilmiyorlar ki yaren içten içe yanıyor her gece karanlık dan aydınlığa ömrüm isyanla bitiyor , uyumamı damı çok gördün bana , elbet kıyamet kopacak ve mahşer kurulacak herkes birbirinden hesap soracak o adil günde zalimliğini herkes duyacak cennetimide mı çok gördün bana
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta