Çok'ların Az'lığı Şiiri - İrfan Öztürk

her gece tekrar sayılır bu kentte

kaldırım taşları

bakışları

ılık bir ışık çisentisi saklar

mehtabın

duman yanar bulut bulut

sokak lâmbaları

sen düşersin saklıma.

senden çok şey var bende

beni ben yapan

bu şehirde...

'seni çok seviyorum' derken anladım

'çok'ların ne kadar 'az' olduğunu

ve 'seviyorum' derken

tarihte kimsenin âşık olmadığını...

senin dudaklarından ismimi duymak

aklına yerleşip

kira vermemek

adının ardına gizleyerek adımı

adında yaşamak...

göz mavisi değil yüreğim

bulut karası

içim hançer

dışım kurşun yarası

aklımda çırıl çıplak

ayak izlerin

beynim elma sarısı

beynim elma yarısı...