Çok Korkuyorum Şiiri - Çağdaş Turan

Giriş
Bir caddeden geçerken bazı pis bakışları incelemeye almak gibiydi yaşamak …

NAKARAT

Bir rüyanın içinde bir bilinmeyen ,
Tam bir hüsran çok korkuyorum …

VERSE 1

Odada tek başımayım,
Beynim ile anlaşma aşamasındayım,
Tek bir öğüt verdim o gün,
Yalnızlığın rıhtımındayım …

Sesler duyuldu,
Duyuldukça siniler bozuldu,
Duygu ve gurur son noktayı koydu…

Girdaplar ve akıllar yol aldı,
Nasihata karşı sitemler çoğaldı,
Büyüme seansı başladı …

Eserlerin varlığında kendimi kaybeder oldum,
İnsanların yokluğunda alışamadım hücrelerde delirir oldum …
Açıkçası kalabalığın içinde erir oldum…
®
Bak her tarafında gözler,
Seni süzen psikolojiler,
Söyle korkuyor musun geçmişin özler…

VERSE 2

Tablolar duvardan düştü,
Renkler düşüncelere dağıldı,
Siyah rengi gittikçe çoğaldı,
Haykırışlar delirdi….

Bak 1. Aşama biraz garip yol aldı,
Ilık bir havanın teriydi güneşin varoluşu,
Çok büyük bir bomba günlerin elinde patladı,
Geleceğin karizması siyaha boyandı…

®
Bak her tarafında gözler,
Seni süzen psikolojiler,
Söyle korkuyor musun geçmişin özler…

ÇIKIŞ

Korkuyorum ,

Yalnızlığımı anlat bana,
Küçük bir çocuğun baktığı bakışları at bana….