Çok korkarım/lemurlar ve pandalar okuyamaz!

kafam karışık
papuçlarımı unutuyorum sende
bir keresinde
kendi mi unutmuştum denizde
nasıl gülmüştüm
terk edilmişliği görünce
sonra ışıklar yandı
an’dı alıp kıyıya bıraktı

benli yazıyorum ya
varsın bir yerlerinde
en işte
uzatıyorum
üstüme örüyorum
kafamdan geçen şeyler
boğaz oluyor bir zaman
bir zaman saça takılan
ne giysem sen olmuyor

bana hatırlat
unutursam kendimi
papuçlarım sende
elime tutuştur yüreğinle
sen kal gözlerimde
papuçlarım gitsin
altları delikte
su dokunsa yürümez
ayaklar mor içinde

ne zaman yağmur yağsa
su alır batardım
bundan işte
denizde kendimi unutmalarım
kim aşktan bahsetse
boğulur bir yanım
ölürüm denize
sonra su’ya bulanırım
gezeyim içinde
yeter ki kafam batmasın
çok korkarım

su yılı