Çok kısık sesle konuşuyorum kendimle
Birde suyu çıkmış demimle
Hangi derede hangi arada kalmıştım
Bu yağmurda yanaklarım ayazda açık kalmıştı
Haliyle birazcık ıslanmış
Bugün bir değişiğiz
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
simdi bu siire ne denir ki, sair diyecegini demis zaten.. yureginize saglik, dost..
'çok kısık sesle konuşuyorum kendimle
kendim kendimi
dinlemek bile istemiyor gibi'
ve bazen duyup da cevap verecek diye korkuyorum, şiirin kalbi burası...çok güzel.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta