Çok Kereler... Şiiri - Gamze Uysal

Sıcak bir temmuz akşamında,
Kimi görsem,bir ölüm sessizliğinde,
Pusmuş bir köşeye konuşmaz olmuş...
Hissettiğinden az,
Hissettiğinden çok,
Hissettiği gibi yaşamaya çalışan,
Hep birilerine uymak zorundaymış gibi,
Hep sıradışılıktan ürküyormuş gibi kaçan,
Kaçmak zorunda bırakılan.
Gitgide yokluğa, varlıktan bir nesneymişcesine alışan...
Gözlerindeki tılsımı saklamış bir yerlere bulamıyor,
Mutsuz bir nevi, bıkkın eskaza,
Belki gülümseyebilse güller açacak yüzünde,
Ama sürdürmekte davasını,öfkenin zifiri karanlığında!
Öyle deme, beyazları bile kirletmişken insanoğlu,
Yazık oldu,oluyor pembelere yağmur yüreklim...
Pembeler gülpembeydi,üzerine titrenirdi çok kereler,
Kara çalınmış,kirlenmiş yağmur yüreklim...
Sahil yolunda otururduk, gözlerde masum gülüşler hakimdi
Yanık bir klarnet sesi anlatırdı tüm duyguları...
Hissettirirdi insana yüreğinde taşıdıklarını,
iyi bilirdim, çok kereler hissettiğin gibi yaşanırdı hayat...
Saklanmazdı duygular. niyetler iyiydi.
Sen şimdi bir ölüm sessizliğinde,
Gözlerinse durmadan yerlere bakar olmuş,
Oysa çok kereler, susmazdı,ima ederdi sevgisini,
Sezerdim yağmur yüreklim...
''Dilinin altındaki baklayı çıkar'' demeye,
Cesaretim var mı diye yokluyorum da,
Yok be! Meğer bunca zaman boş yere taşımışım bu kalbi ben!
Hava karardı gündüzün tam ortasında,
Belli ki yağmur başlamış sizin yakada...
İşte, tam bu sırada;
Sana kavuşmak ve hiç ayrılmamak isterdim...
Herkes aynı dertten muzdarip sanki,
Gözler hep bir hüznü saklama telaşında,
Kaçacak yer ararcasına...
Biliyorum ararsan bulursun mutluluğu,
Peki o halde mutluluk avına çıkıyorum hemen.
Bir düğünde buluyorum kendimi... Gelin ve damat dansediyor.
Fonda güzel bir müzik,söyleyenine inat ANLAMLI...
İkimizi düşünüyorum... Belki biz de diyorum,neden olmasın?
Madalyon öbür yüzünü göstermeye başlıyor, amannn!
Damat inadına sırıtık,gelinse cenaze evinden çıkmış gibi,..
Belkide bir daha asla yaşayamayacağı bir aşkı,
Sonsuza dek yüreğine gömüp,sevdiceğine teğet geçerken,
Gözlerinde bir yas havası hakimken,ağlamamak için kendini tutan
Keza arada bir patlayan flaşlara gülümsemeye bile çalışan,
Etrafındakiler sevinsin diye değil,onu anlayamayanlar,
Anlamak işlerine gelmediğinden,körmüş gibi davrananlar kadar kör
Onlar kadar zalim olamadığı için,
Elini kalbine her götürdüğünde;
Yaşadıklarına inat hep o'nu düşünebildiği için...
HAYIR! Bu biz olamayız diyorum! Konduramıyorum bu mutsuzluğu
Gelinle damadın yüzlerinden okunan tezatlığı,
Peki bir düğünde de yoksa nereye kayboldu bu mutluluk diyorum
O an resmine bakmak geliyor aklıma....
İşte 'o an' mutluluk tam karşımda duruyor Yağmur Yüreklim,
Ve ikimizin mutlu olduğuna inandırdığım yüreğime,
Bir rahatlık sızıyor...
Özlüyorum,istiyorum,umuyorum çok kereler...
İstemenin yetmediği anlar geliyor aklıma,
Bu kez korkuyorum,üzülüyorum,dua ediyorum çok kereler...
Ve SENİ SEVİYORUM diye haykırmaya başlıyorum,yağmur altında
Yağmur çok güzel ama,
Sensizlik yağıyor çok kereler...
En çok da bu yakıyor bedenimi,dayanamıyorum...
Ben ağlıyorum,gök gürlüyor..Susmadıkça yağıyor,
destek olurcasına..
Seni çok özledim yağmur yüreklim
Bilirim özledikçe arardın,cuma tatilleri
Özlemedin belli ki,
Canın sağolsun yağmur yüreklim...
Sana da iyi geceler.............................