Demirlibahçe’de balkondayım, tren yolu arkası.
Baktım da dar geliyor şu sardunyaların saksısı.
Anlatırken bakıyorsun ya bana öyle komşu kızı
Kısık gözlerle, keyifli keyifli…
Ne dersin şu aşk denizinde,
Yüzsek mi birbirimize doğru aheste aheste…
Şöyle uzaktan uzaktan…
Ama çok güzel oluyorsun, inan.
Sakın bırakma beni yemlemeyi!
Kurduğun şu tuzaktan…
Ne yani?
Şu hayatta şimdiden sonra mı güleyim
Var git öteye de peşine düşmeyeyim
Sen bana takılma güzellik!
Ben öyle kendi kendime, gelin güveyim
Hem acemi âşık değilim ki,
Sevmeyi senden öğreneyim.
Ama çok istiyorsan…
Bırak,
Bir kadın nasıl sevilir, sana göstereyim.
ALP ARSLAN
14.12.2020 - Ankara
Kayıt Tarihi : 15.11.2021 11:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ankara'nın Demirlibahçe semtinde doksanlı yıllarda yaşanan klasik bir "Komşu kızı aşkı" nın, nasıl başladığını anlatan bir şiirdir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!