Birgün kapına gelirim,
kapı numarası kaç haneli bilmiyorum.
Elim zile doğru gider. Paspasın altına bakarım, anahtar var mıdır acaba diye. O an yüreğimi söküp paspasın altına koyabilsem, çiğnesen kendini keşke.. Tekrar elimi zile uzatırım, denerim birkaç kez dokunmayı, ama çalamam..Hani git şurayı soy deseler belki yaparım
Hiç korkmadığım kadar korkarım..
Olsun,
kapında sabahlarım belki, ama sen görmeden giderim..
usulca, yavaş yavaş..
Kimse anlamaz orada olduğumu, bir gecede ne yaptığımı..
Hani karşına çıkabilsem; 'Özledim ulan' diyebilsem, her şey güzel olurdu.
ama diyebilsem işte, diyemeyeceğim için bırak zile basmayı, kapına gelmeyi bile düşünmüyorum..
Laf aramızda, evini de bilmiyorum..
Ben galiba yine çok içtim..
Kayıt Tarihi : 1.3.2013 00:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!