Çok Hoş Şiiri - Emine Yılmaz Dereci

Nasıl özlemesin gönlüm baharı
Çiçeklerin dalı sarışı çok hoş
Yavaşça erirken dağların karı
Çılgın nehirlerin yarışı çok hoş

Nisan yağmurları bulunmaz şifa
Yağan rahmet ile sürülür sefa
Tarlada, bahçede çekerken cefa
Filizin toprakta duruşu çok hoş

En güzel mevsimi sunarken sene
Kuş cıvıltısıyla başlanır güne
Uyanan toprağın gözler önüne
Rengarenk halıyı serişi çok hoş

Ağaçları kaplar, yeşil yapraklar
Çayırda, bayırda zıplar oğlaklar
Mis kokar ovalar, dağlar, topraklar
Gönüllere huzur verişi çok hoş

Yaşama sevinci gelirken dile
Methiyeler dizer bülbüller güle
Çiçek çiçek gezip bin zahmet ile
Arının poleni derişi çok hoş

Kaynaşır tüm renkler; beyazı, alı
Koyunların bile yünü kınalı
Kuşların ağzında bir iki çalı
Özenle yuvayı kuruşu çok hoş

Seyretmeye sizce, doyar mı gözler?
Onu anlatmaya yetmiyor sözler
Ben değil sadece her gönül özler
Hayatı sevgiyle karışı çok hoş